Ze glimlachte naar mij toen zij uit haar autootje stapte en ik van mijn fiets. Dat die glimlach gewettigd was, begreep ik meteen toen ik in de winkelruit de vrolijke IJslandse muts zag die ik deze week draag omdat ik mijn gewone wintermuts kwijt raakte - maar evengoed: ze lachte lief naar mij en het maakte haar de mooiste vrouw in de winkel.

....

Mijn brood lag al in de broodsnijmachine voor ik had kunnen zeggen dat ik het liever niet gesneden meeneem. "O, excuseer", zei de verkoopster meteen, en ook zij glimlachte, "ik zal het onthouden voor de volgende keer".

Dat is lief, reageerde ik snel, en ik besefte te laat dat ik daarmee niet alleen toestemming gaf voor toekomstige glimlachen, maar dat ik vooral toestond dat ze mijn voorkeur voor niet-gesneden brood in haar geheugen zou opslaan. Iets waartegen ik weliswaar weinig verweer heb, maar waarvoor ik nu expliciet en juridisch bindend mijn akkoord heb gegeven. Onze privacy stelt niets meer voor.

1 november 2018

Een toemaatje:

Deze week ook bij dezelfde bakker: gewijde mastellen. Er was een tijd dat mijn moeder met gewijde mastellen dreigde wanneer ik weer eens te krawellig was. En ik hou niet zo van kaneelbroodjes.

PS. Mastellen (zie Wikipedia) worden in de buurt van Gent gestreken, d.w.z. tussen aluminiumpapier opgewarmd met een strijkijzer. Op Sint-Hubertus (3 november) worden ze gewijd als remedie tegen hondsdolheid.

PPS. Krawellig (zie vlaamswoordenboek.be): nerveus, onrustig.