Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik heb twee ouders, vier grootouders, acht overgrootouders, en dat gaat maar door. Hoe verder in het verleden, hoe meer voorouders, in een stroom die in machten van twee aanzwelt. Als we zo doortellen had ik 30 generaties geleden, in de tijd van Karel de Grote, 230 voorouders, dat is meer dan een miljard mensen. Dat is onwaarschijnlijk veel, vooral als je bedenkt dat er toen niet meer dan 300 miljoen mensen op de hele aarde leefden.
De verklaring is simpel. Zodra de groep groot genoeg wordt, zijn er mensen die meer dan één keer voorkomen in ongerelateerde takken van wat pas veel later een gemeenschappelijke stamboom zou worden (die van mij). Wisten zij veel. Maar zelfs als we daarvoor corrigeren, blijft het een heel snel wassende stroom, alleen begrensd door de totale bevolking.
En nu andersom. Ik weet niet hoe het met mij zal zitten, maar mensen van lang geleden hebben ondertussen veel nazaten. Hoe langer geleden, hoe meer. Toegegeven, sommigen hebben er geen, b.v. omdat ze kinderloos stierven, maar anderen juist weer meer. Het gemiddelde hangt natuurlijk af van de bevolkingsgroei, maar als we voor het gemak met een stabiele populatie rekenen (gemiddeld twee kinderen per vrouw), verdubbelt het nageslacht van elke gemiddelde mens in elke generatie. Dertig generaties later, na duizend jaar, zijn dat weer 230 mensen, meer dan een miljard. Opnieuw is dat getal fout omdat individuen dubbel voorkomen. En ook opnieuw: zelfs als we daarvoor corrigeren, blijft het een snel wassende stroom, alleen begrensd door de totale bevolking.
Ziet u hem komen? De met de tijd mee wassende nazatenstroom van een willekeurige wereldburger van 2000 jaar geleden, botsend met mijn eigen, tegen de tijd in wassende voorouderstroom. In de turbulente zone waar de twee stromen met elkaar gemengd raken, een zone die makkelijk de middeleeuwen en de toenmalige bevolking overspant, zijn de stromen helemaal in elkaar opgegaan.
Ik ben daardoor een nazaat van elke mens die hier 2000 jaar geleden leefde - voor zover hij kinderen had. Cleopatra had er vier.
Was de neus van Cleopatra korter geweest, de aarde had een ander gezicht gehad
(Blaise Pascal, Pensées)
|
