In het begin van de 20e eeuw was de kleurentechniek nog niet ver gevorderd. ©2015 buscalisa

Deze foto is meer dan honderd jaar oud en de genetische afstand tussen de geportretteerde en mij is precies zo groot als die tussen mij en mijn kleinkinderen, want statistisch hebben ze slechts een kwart van mijn genen. En inderdaad: een knappe jongen.

Ik was vandaag bij mijn tante Jeanne, die precies de helft van haar genen van hem kreeg en ook het origineel van deze foto. We keuvelden gemakkelijk een leuke namiddag vol. Ik kon haar dingen vertellen die ze al lang weet, en zij mij dingen die ik nu voorgoed zal weten. Hoe er thuis muziek werd gemaakt. Hoe hij zijn kinderen 's ochtends nooit heeft opgeroepen: wanneer het tijd was liep hij gewoon zingend door het huis, dat werkte nog zo goed. Hoe hij in de moeilijke periode voor de tweede oorlog de kinderen van zijn school elke dag aan een portie verse soep hielp. Hoe hij, de goedlachse verteller, zo weinig over de eerste oorlog heeft gezegd. Hoe hij jarenlang tegelijk organist was in Sint-Jan en in de gevangenis, en daartoe op zondagochtend met de fiets van de ene mis naar de andere racete. Eén keer ging het bijna mis, toen een bewaker hem voor een gedetineerde aanzag.

17 september 2015