Bij zijn geboorte verscheen de fee voor het eerst. Ze drapeerde een brokaten stola over het wiegje, woei met haar kanten waaier over zijn hoofd en voor ze weer in een etherische waas vervluchtigde sprak ze deze profetie: Gij hebt een goed hart ontvangen en ik weet dat het zal kloppen voor alle menschen. Daarom zal ik erover waken dat ge lang genoeg leeft zoodat uw hart juist één keer voor elke bewoner der aarde zal slaan. (In die dagen jijden feeën niet en ook droegen ze 's ochtends krulspelden).
Zijn moeder wist niet goed wat ze daarvan moest vinden, maar ze begreep dat haar zoon vast niet jong zou sterven en dat maakte haar blij. Toen het jongetje twaalf werd en zij hem vertelde wat de fee had voorspeld, sloeg hij aan het rekenen. Bij zijn geboorte waren er 2,5 miljard mensen op aarde. Dat stond zo in de Winkler Prins en daar vond hij ook de gemiddelde hartslag, netjes volgens leeftijd. Met malen en plussen kwam hij er tenslotte achter dat hij 65 zou worden. Dat vond hij wel ok, 65 worden was oud worden - hij was tenslotte nog erg jong.
En hij leefde voluit; oud worden hield hij voor later. Hij adviseerde, besliste, bouwde, confereerde, construeerde, corrigeerde, las, leerde, maakte, managede, musiceerde, ontwierp, overlegde, programmeerde, schreef, speelde, tekende, troostte, verantwoordde, verdroeg, verzette, wierf en zette af, op en zich in - hoewel niet altijd in alfabetische volgorde. Hij werd geprezen en geliefd, hij was gelukkig en zag niet om, zodat hij de profetie stilaan vergat en de hartslagen liet wegtikken zonder dat hij er erg in had.
Zo gebeurde het op een ochtend toen hij bijna oud moest worden, dat de fee opnieuw aan zijn bed stond. Hoewel hij haar nooit meer had gezien herkende hij haar meteen. En hij begreep. Wees niet bang, sprak de fee. Straks zijn je hartslagen opgebruikt, een hartslag voor elke aardbewoner die leefde op het moment van je geboorte. Veel van die mensen zijn al gestorven maar nog veel meer zijn er ondertussen bij gekomen. Toch moet de profetie eindigen op de dag dat je oud zult worden. Je hart zal niet ook nog een keer voor elk van die jongere mensen kunnen kloppen. Je hoeft daarom nog niet meteen te sterven, maar slechts op één voorwaarde: dat je voor hen iets heel anders zult doen. Denk daar goed over na: hoe je voor de rest van je leven de maatschappij van de toekomst het best kunt dienen. Werp oude concepten en gewoonten af en denk om de jonge toekomst. Je hebt nog een paar maanden voor je oud wordt. Die dag zal ik om hartslag middernacht weer aan je bed staan. Dan wil ik vernemen wat je hebt bedacht.
