Twaalf kuikentjes in de Nazarethbeek zwemmen zo kwiek dat het er ook veertien kunnen zijn. Voor mijn remmende fietswiel stuift een eendenkoppel omhoog. Het wijfje beschrijft een hemelsbrede boog en landt een eindje stroomopwaarts, in veel boegwater en gekwaak dat geen tegenspraak duldt. De twaalf kuikentjes, misschien zijn het er zestien, wenden choreografisch samen hun koers en zwemmen in snelle formatie naar haar toe. Het water in hun zog rimpelt zachtjes uit.

Ook dit verhaal heeft geen moraal.

Dat de kuikens van een eend officieel pielen heten, doet er verder niet toe.

9 april 2014