(Dit stukje verscheen oorspronkelijk op 10 februari 1995 in het tijdschrift MaarNormaal, een uitgave van het Gents Madrigaalkoor, - nvdr-buscalisa)
(Onderstaande recensie nemen we met toestemming over uit Boeken-want, vakblad voor cultuur en literatuur, januari 1995 - nvdr-maarnormaal)
Deze Wereld van Sofie is het merkwaardigste boek dat ik het afgelopen jaar (1994) heb gelezen. Alleen al het luchtige, bevattelijke overzicht van de oudste Griekse filosofen tot de modernste Engelse, is een recensie als deze waard. Maar met dát verhaal begint pas het schillenspel van het boek. Want de story van Demosthenes, Augustinus, Nietsche en tutti quanti zit ingekapseld in de echte wereld van Sofie, die in de loop van het boek een heel speciale boekenwereld blijkt te zijn. Daardoor beginnen zich verschillende werelden te ontwikkelen als schillen in onze hersenschors. Theorie en praktijk in één handboek. Aan het einde van het boek raakt de lezer zelf in het complot betrokken, op een desoriënterende, maar tegelijk logische manier. Het boek blijft namelijk, ondanks schijnbaar onwerkelijke toestanden, consequent.
Op die logica kan ik niet verder ingaan in deze recensie. Dit is dan ook geen recensie, dat weet u en dat weet ik, die haar schrijver ben: ik ben slechts een neprecensent, mijn pen ligt in de hand van de samensteller van dit vakblad Boekenwant, een neptijdschrift overigens dat enkel bestaat in mijn geest van de door buscalisa gedomineerde auteur van MaarNormaal, een uitgave die ik zelf... Lezer, volgt u nog?
ds. Elisa Bell
(Tijdens het nalezen bezweek de auteur aan een identiteitscrisis - nvdr-maarnormaal)
10 februari 1995