Dan móét ik stoppen, het is sterker dan mezelf. Meestal neem ik eerst een foto, maar vandaag zit mijn toestel diep in mijn fietszak en daarom spreek ik de chauffeur maar meteen vriendelijk aan.

• Dag meneer, kunt u misschien even uw auto verplaatsen ? U blokkeert de volledige breedte van het fietspad.
• Ja maar, hij staat in panne.
• Oei, dat is pech, maar wilt u nu toch eerst uw auto van het fietspad verwijderen? Zó kunnen fietsers echt niet door.
• Hij is in panne gevallen, zeg ik u toch.
• ?

(Ik denk dat ik ondertussen fronsend kijk, maar ik blijf wel vriendelijk, want dit is een kantelmoment. Zoiets voel je aan wanneer je dit soort gesprekken wel vaker voert.)

• Verstaat ge?
• Begrijp ik het dan goed dat uw wagen in panne viel terwijl u op het fietspad reed? U weet toch dat u helemaal niet met een auto op het fietspad mag rijden.
• Ge wilt het niet verstaan he?
• Pardon. U reed dus niet op het fietspad, uw auto viel ergens anders in panne, zo'n speciale panne waardoor uw auto vanzelf het fietspad op kwam rijden, en u er niet meer af raakt.
• Onnozelaar.
• Excuseer. Maar u wil toch niet zeggen dat u speciaal hier bent komen staan toen uw auto in panne viel? Dan zult u wel een goede reden hebben om het fietspad te blokkeren.
• Rij toch door, vent.
• Dat hoeft niet, ik wacht wel tot u uw wagen hebt verplaatst. Ik zal ondertussen een foto nemen.