Dat was fijn. Een wandeling met een vriendin. Zeg ik dat goed zo? Een vriendin. Tot voor kort zei ik dan: mijn vriendin, maar dat wordt verkeerd begrepen. Zo leer ik. Ik dacht dat elke vriendin van mij ook mijn vriendin was. Maar neen. Wie weet moet ik ook op gaan passen met mijn vriend, of biedt een redelijk bekende seksuele geaardheid bescherming?

Een vriendin. Warm word ik daar niet van. Een goede vriendin dan - maar dat zijn ze allemaal, de andere werden lang gedumpt. Mijn goede vriendin. Hm. Mijn beste vriendin. Mijn lieve vriendin. Ja zeg.

Een vriendin.

Een dochter. Slechte vergelijking, ik heb er maar een: mijn dochter. Een zoon dan. Ook een zoon heb ik niet, al heb ik er twee: twee keer mijn zoon, twee kerels waar ik trots op ben, die van mij. Een leven, heb ik dat? Ik heb mijn handen al vol met mijn leven.

Gun me dat toch, mijn vriend.

30 september 2012