Blikschade

buscalisa

wegwijs

Dingen die wij of ons hebben gezien. Spotten, heet dat nu, geloof ik, maar dat doen we niet.

Pro Apostolis
Er waren vooral opvallend knappe jongens die later, als ze al niet zelf missionaris zouden worden, dan toch ingenieur of dokter; jongens die om de andere dag de verkoop van een tiental exemplaren rapporteerden.
Even verkijken
De verrekijker van Kees van Kooten ligt hier voor me. Het is een aardig boekje dat ik straks met plezier ga lezen. Ik heb natuurlijk eerst de omslag besnuffeld. Een goede cover is een aperitief: hij scherpt de leeslust en laat geuren en kleuren aanwaaien.
Hartelijk
Bij zijn geboorte verscheen de fee voor de eerste keer. Ze drapeerde een brokaten stola over het wiegje, woei met haar kanten waaier over zijn hoofd en voor ze weer in een etherische waas vervluchtigde sprak ze deze profetie
Droog
Er was eens een land waar we niets van weten. Het lag ver over de witte bergen en had alles wat een welvarend land nodig had: grondstoffen, nijvere bewoners, een wijze Koning en altijd goed weer. Tot er een jaar kwam dat het minder ging regenen.
Om
Zondagmiddag, boek in de hand, chanson in de luidsprekers. Ik lees niet, ik luister en hoor. Ik hoorzingzachtmee huil ik? Misschien om Piaf, om Brel, Barbara of Brassens. Om mezelf, om ons en om de omme twintigste eeuw.
Zestig vieren
Ze zijn er alle acht, gekomen om haar zestig jaar en vier dagen te vieren met koffiekoeken, bloemen, cadeaubonnen en aanwezigheid. Haar blije stilte kleurt hun sprekende aanwezigheid.
Handgetypt
Ik heb net het kruiswoordraadsel ingevuld en terwijl ik het wegleg, word ik vol getroffen in mijn ooghoek: daar staat niet mijn handschrift, maar dat van mijn vader.
Mijn vriendin
Dat was fijn. Een wandeling met een vriendin. Zeg ik dat goed zo?
Geluk telt niet
Ze schommelt en ze glundert, mijn enige kleinkind, even enig als mijn zeven andere kleinkinderen.
Vrijdag schoonmaakdag
Vandaag vrijdag. Op vrijdag komt de schoonmaakster (niets geen poetsvrouw: er moet niets gepoetst, alleen veel schoongemaakt). Vroeger was dat geen probleem.
Nostalgie
Men neme een foto van vroeger. Hoe ging dat, vroeger? Men nam een foto en vergat. Zo vergaat het foto's, ze worden genomen en vervagen. Tot we hem weer ter hand nemen, en hij óns neemt, mee naar waar we onvergetelijk niet meer komen.
Tram 1
Ik kom uit Gent-Sint-Pieters. De halte van tram 1 ligt 100 m verder, links tussen de wegwerkzaamheden. Ik weet dat, want ik kom hier vaker. Ik weet ook dat er elke zeven minuten een tram vertrekt.
Toekan
In de zoo ziet hij mij lopen: mij, ordinaire man in grijze cardigan; hij, netjes op een tak...
Sur la langue
Ik zit aan de piano met Erik Satie, of wat van hem overblijft: voornamelijk gymnopedies en gnossiennes. Wat een beetje artritis al niet vermag: mijn oude vingers spelen een versie van Gnoss.1 waarvan mijn hersenen verrast kennis nemen.
Cleopatra
Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik heb twee ouders, vier grootouders, acht overgrootouders, en dat gaat maar door. Hoe verder in het verleden, hoe meer voorouders, in een stroom die in machten van twee aanzwelt.
Platteberg
Van alle Gentse bergen is de Platteberg de strafste, omdat je naar beneden moet om de top te bereiken. Met een trap nog wel, die begint aan een poortje in de Lammerstraat (Lamstraat, zei mijn moeder vroeger).
De moraal
Een Amerikaanse meneer legt (in een filmpje op TED) uit dat we onze schoenveters op de verkeerde manier knopen. Je moet de strik andersom rond je vinger winden. Dat vind ik nu zo mooi aan TED
Opa
Vier kleinkinderen bij mij. Hun opa is plotseling gestorven.
Verboden
Een goede vraag voor een inburgeringstoets: wat betekent een wit rond bord met een brede rode rand, dat aan de kant van de weg staat.
De piano bij oma
De ingebonden Hullebroecks op het rekje herinneren aan toen hij hier speelde
Jolien telt mee
Jolien zit naast me op de trap, mijn voeten twee treden lager, de hare een.
Jan
Hoe je Ree! roept. Waarop ik te vroeg onder de giek door duik, of anders te laat, als ik al niet met een voet in de fokkeschoot verstrikt raak.
Huilen en builen
Kobe is veel handiger dan je van een jongen van vijf verwacht.
Pompoenbal
Hij zwaait zijn rechterbeen in een hoge hoek, de pompoenbal moeten we er zelf bij denken, en roept na de derde zwaai uitbundig goal, met beide handen in de lucht.
Camera
Merel heeft op de achterbank mijn spulletjes ontdekt. Mijn zomerhoed heeft ze
Fietspad ?
Ik begreep dit niet. Ik heb de verantwoordelijken van deze signalisatie aangesproken.
Seppe is
Seppe kijkt. Hij ziet nog niet,
Anne leest
Anne leest. Ze leest een wereld bij elkaar, haar wereld. Ze leest de woorden van het blad, verzamelt ze zin per zin tot zin.
Zelfportret in D
Deze foto heet zelfportret in D.
HerfSt
Ik wil doodgaan in de stilte
Al 31 jaar
U komt toch al lang met de trein? vroeg hij terwijl hij zo’n speciale sleutel uit zijn tasje haalde. Ik herkende hem wel, die vriendelijke treinconducteur, en ook die sleutel.
Peutertijdingen
Bloed, snot en tranen. Een woord kan het verschil maken. Een lichaamsvocht verstoorde vanmorgen
Schaap
Jelle wijst dieren aan in zijn boekje.
Des bruits et des odeurs
Weemoed associeer ik graag met rose, vier met groen en met de letter V
Conventies
Godfried Bomans schrijft over het Nederlandse Sint-Nicolaasfeest en het erg Hollands klinkende snoepgoed dat je dan van je huisgenoten kreeg: tulband, drop, chocoladeletters, marsepein.
Kamikazesigaret
U die dit niet zult lezen, die het niet eens verstaat
Cola
Vader was niet groot. Hij knikte een glimlach naar de portier achter het glas en trok ondertussen zijn broek wat hoger door met de binnenkant van zijn pols over zijn heup te strijken; zijn hand hield hij daarbij iets naar buiten gekanteld. Aan de andere hand liep het meisje en daarnaast weer het jongetje. Ze mochten alleen meekomen wanneer het niet druk was op de redactie.
Sofies verden
Deze Wereld van Sofie is het merkwaardigste boek dat ik het afgelopen jaar heb gelezen. Alleen al het luchtige, bevattelijke overzicht van de oudste Griekse filosofen tot de modernste Engelse is een recensie als deze waard. Maar met dát verhaal begint pas het schillenspel van het boek. Want de story van Demosthenes, Augustinus, Nietsche en tutti quanti zit ingekapseld in de echte wereld van Sofie

blikschade is een privé-initiatief van Marc .

Deze site respecteert personen, opinies, waarden, rechten en belangen. Mocht u menen dat we ondanks onze voorzorgen toch rechten schenden, meldt u dat dan alstublieft, zodat we fouten meteen kunnen rechtzetten.

© 2012 rechten voorbehouden