De meeste pagina's worden niet correct weergegeven zonder Javascript
Dan slaat de twijfel toe.
Pro Apostolis
Er waren vooral opvallend knappe jongens die later, als ze al niet zelf missionaris zouden worden, dan toch ingenieur of dokter; jongens die om de andere dag de verkoop van een tiental exemplaren rapporteerden.
Spelbederf
Misschien heeft de mensheid voor de eerste keer sinds haar ontstaan recht op pessimisme, misschien is pessimisme nog de beste attitude.
Even verkijken
De verrekijker van Kees van Kooten ligt hier voor me. Het is een aardig boekje dat ik straks met plezier ga lezen. Ik heb natuurlijk eerst de omslag besnuffeld. Een goede cover is een aperitief: hij scherpt de leeslust en laat geuren en kleuren aanwaaien.
Hartelijk
Bij zijn geboorte verscheen de fee voor de eerste keer. Ze drapeerde een brokaten stola over het wiegje, woei met haar kanten waaier over zijn hoofd en voor ze weer in een etherische waas vervluchtigde sprak ze deze profetie
Droog
Er was eens een land waar we niets van weten. Het lag ver over de witte bergen en had alles wat een welvarend land nodig had: grondstoffen, nijvere bewoners, een wijze Koning en altijd goed weer. Tot er een jaar kwam dat het minder ging regenen.
Om
Zondagmiddag, boek in de hand, chanson in de luidsprekers. Ik lees niet, ik luister en hoor. Ik hoorzingzachtmee huil ik? Misschien om Piaf, om Brel, Barbara of Brassens. Om mezelf, om ons en om de omme twintigste eeuw.
Zestig vieren
Ze zijn er alle acht, gekomen om haar zestig jaar en vier dagen te vieren met koffiekoeken, bloemen, cadeaubonnen en aanwezigheid. Haar blije stilte kleurt hun sprekende aanwezigheid.
In de maat voor het klimaat
Ik beken: ik was een van die 180 lokale organisatoren van Sing for the Climate, de landelijke campagne die aandacht vroeg voor de klimaatopwarming en de klimaatconferentie van Doha. Ik vond dat ik iets moest doen,
Letters
De allerzielenkrant ligt half opgedroogd voor me. Er staat vandaag geen letter in over Ford-Genk, maar ik zit nog vol met de vochtige letters van de voorbije week. Letters over schaamtelozen en bozen, over klimaten, loonlasten, klappen, crisissen en sectoren. Over innovatie en groei.
Tsunami-fictie
In 563 kreeg Genève een acht meter hoge tsunami over zich heen. Er wordt nu onderzocht of een dergelijke natuurramp zich ook nu zou kunnen voordoen. Dat bericht staat vandaag in de krant. Het is dus waar. Al de rest op deze pagina, vanaf de volgende alinea, is onwaar, verdichtsel, fictie.
Hallo, Doha?
Kijk wat we gemaakt hebben, Paul en ik: een setje lichtvoetige affiches met één oproep: om van Doha werk te maken.
Wij
Ik heb vandaag alle instructies in het stemhokje gehoorzaam uitgevoerd: ik heb het potlood niet nat gemaakt. Zo kiezen we een gemeenteraad. (Maar we zullen meer moeten doen).
Triest
Vandaag over twee bladzijden in mijn krant: "Vrees voor wereldwijde groeivertraging". Daar word ik nu zó triest van.
Handgetypt
Ik heb net het kruiswoordraadsel ingevuld en terwijl ik het wegleg, word ik vol getroffen in mijn ooghoek: daar staat niet mijn handschrift, maar dat van mijn vader.
Mijn vriendin
Dat was fijn. Een wandeling met een vriendin. Zeg ik dat goed zo?
Geluk telt niet
Ze schommelt en ze glundert, mijn enige kleinkind, even enig als mijn zeven andere kleinkinderen.
Vrijdag schoonmaakdag
Vandaag vrijdag. Op vrijdag komt de schoonmaakster (niets geen poetsvrouw: er moet niets gepoetst, alleen veel schoongemaakt). Vroeger was dat geen probleem.
Politiek correct
Wat er dan zo mooi was, gisteren: de manier waarop Koen het onderwerp inleidde: "Ik ga u maar één keer waarschuwen: we gaan het over wiskunde hebben". Hoe hij in één trek onze aandacht had en tegelijk zijn professionele plicht deed.
Nostalgie
Men neme een foto van vroeger. Hoe ging dat, vroeger? Men nam een foto en vergat. Zo vergaat het foto's, ze worden genomen en vervagen. Tot we hem weer ter hand nemen, en hij óns neemt, mee naar waar we onvergetelijk niet meer komen.
Tram 1
Ik kom uit Gent-Sint-Pieters. De halte van tram 1 ligt 100 m verder, links tussen de wegwerkzaamheden. Ik weet dat, want ik kom hier vaker. Ik weet ook dat er elke zeven minuten een tram vertrekt.
Toekan
In de zoo ziet hij mij lopen: mij, ordinaire man in grijze cardigan; hij, netjes op een tak...
Zwammen
Er staan veel paddenstoelen in de tuin deze herfst, elk jaar zijn ze weer met meer, de vliegenzwammen en de zwavelkoppen. De kleinkinderen zijn er dol op. Om te vermijden dat ze er ook dol van worden, ruimen we ze samen op (de paddenstoelen).
Manneke Maan
Toen ik zo langzamerhand volwassen moest gaan worden, ik zal een jaar of twee geweest zijn, leerden mijn ouders me dat er in de maan een mannetje zat, Manneke genaamd. Bij volle maan kun je makkelijk zijn ronde gezichtje zien dat ons aankijkt.
Sur la langue
Ik zit aan de piano met Erik Satie, of wat van hem overblijft: voornamelijk gymnopedies en gnossiennes. Wat een beetje artritis al niet vermag: mijn oude vingers spelen een versie van Gnoss.1 waarvan mijn hersenen verrast kennis nemen.
Cleopatra
Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik heb twee ouders, vier grootouders, acht overgrootouders, en dat gaat maar door. Hoe verder in het verleden, hoe meer voorouders, in een stroom die in machten van twee aanzwelt.
Platteberg
Van alle Gentse bergen is de Platteberg de strafste, omdat je naar beneden moet om de top te bereiken. Met een trap nog wel, die begint aan een poortje in de Lammerstraat (Lamstraat, zei mijn moeder vroeger).
Carolus non papa
Gisteren noemde je de Britse kroonprins Charles "de verstandigste prins die ik al hoorde".
De moraal
Een Amerikaanse meneer legt (in een filmpje op TED) uit dat we onze schoenveters op de verkeerde manier knopen. Je moet de strik andersom rond je vinger winden. Dat vind ik nu zo mooi aan TED
Lux
We staan voor het oude Karmelietenklooster van het Patershol in Gent. De toegang is dichtgemaakt, maar wat telt is het linkse ruitje van het bovenlicht. Je kunt nog net het woordje Lux lezen, in kapitalen. Elke keer dat ik hier kom sta ik stil bij het wonder.
Opa
Vier kleinkinderen bij mij. Hun opa is plotseling gestorven.
Verboden
Een goede vraag voor een inburgeringstoets: wat betekent een wit rond bord met een brede rode rand, dat aan de kant van de weg staat.
De piano bij oma
De ingebonden Hullebroecks op het rekje herinneren aan toen hij hier speelde
Jolien telt mee
Jolien zit naast me op de trap, mijn voeten twee treden lager, de hare een.
Cancún 2010
Volgens de godsdienstlessen uit mijn jeugd kan de wereld, uiteindelijk, niet gered worden. De versie die ons werd opgelepeld was niet zeer bijbelvast, maar niettemin cynisch. Wat ik me herinner is dat op de dag voor het Laatste Oordeel de wereld zal vergaan in een cataclysme dat een einde maakt aan alle levende en dode materie.
Jan
Hoe je Ree! roept. Waarop ik te vroeg onder de giek door duik, of anders te laat, als ik al niet met een voet in de fokkeschoot verstrikt raak.
Taaldag baaldag
Vandaag in Flagey: taaldag. Mijn spellingscorrector markeert het woord met een rode golflijn en suggereert: baaldag. Dat is nog niet zo gek, want ik zou erbij zijn, in Flagey, maar spoorstakingen en de mogelijkheid om alles op mijn pc te volgen, hebben er anders over beslist. Of neen, dat beslissen heb ik zelf gedaan, maar het blijft een beetje balen.
Primaten
U kent dat grapje wel van Marc Eyskens. Zegt kleine Marc tegen zijn vader: de meester zegt dat we allemaal van een aap afstammen. Waarop vader antwoordt: jij misschien, maar ik toch niet. Aan die grap moet ik denken als ik de kritiek op aartsbisschop Léonards aids-uitspraak lees.
Huilen en builen
Kobe is veel handiger dan je van een jongen van vijf verwacht.
Pompoenbal
Hij zwaait zijn rechterbeen in een hoge hoek, de pompoenbal moeten we er zelf bij denken, en roept na de derde zwaai uitbundig goal, met beide handen in de lucht.
Uitroepteken
Ik heb groen gestemd vandaag, uit armoe en ondanks het uitroepteken. Uit armoe, omdat we geen groene partij hebben, een die met of zonder leesteken roept dat we moeten durven te veranderen. Niet de modieuze verandering van die andere partij, maar verandering uitroepteken. Op wereldschaal, bedoel ik dan. Individueel, bedoel ik dan. Maatschappelijk, bedoel ik dan. Essentieel, bedoel ik vooral.
Camera
Merel heeft op de achterbank mijn spulletjes ontdekt. Mijn zomerhoed heeft ze
Martin Gardner
Martin Gardner is gestorven. Ik vroeg in de boekhandel naar een exemplaar van zijn Annotated Alice, en de verkoper wist het. Vorige week is hij gestorven, zei hij, zijn overlijden heeft de wereldpers niet gehaald. Mijn hart sloeg een tel over, maar een hart telt niet, in de wiskundige betekenis toch niet, het slaat een schijnbaar regelmatig patroon, gebaseerd op chaos die zelf gevoed wordt door een triviale terugkoppeling
Fietspad ?
Ik begreep dit niet. Ik heb de verantwoordelijken van deze signalisatie aangesproken.
Seppe is
Seppe kijkt. Hij ziet nog niet,
Murphy
Ingenieurs denken in zwart-wit, zegt Jan. Hij heeft in de krant gelezen dat de meeste zelfmoordterroristen ingenieurs zijn. Die kunnen niet relativeren, ze gaan recht op hun doel af, ze hebben een mechanisch wereldbeeld, ze accepteren geen alternatieven. Dat zijn veel beweringen ineens, en ik voel me niet geroepen ze te weerleggen, ook niet die over het percentage terroristen. Hoe zou ik ook, ik weet niets van dat onderzoek.
Vlekkeloos
Ik hoop dat je het veel te druk hebt om dit te lezen. Dat kan later nog altijd.
Mobiliteit
Ik heb een probleempje dat jij moet oplossen. Niet meteen, maar ergens in de loop van je verdere leven.
Anne leest
Anne leest. Ze leest een wereld bij elkaar, haar wereld. Ze leest de woorden van het blad, verzamelt ze zin per zin tot zin.
Zelfportret in D
Deze foto heet zelfportret in D.
Den oudste van mijnen oudste
Ik ben nu al overvloedig opa, maar ik ben klein begonnen, eerst als zoon, gauw als kleinzoon en zelfs als achterkleinzoon.
HerfSt
Ik wil doodgaan in de stilte
Goed gekloond
Stel je even voor, ik maak, zomaar uit het niets, een kloontje van mezelf, en zet hem op mijn fiets. Hij rijdt meteen een blokje om, want fietsen kan hij wel, hij kent de weg perfect, voorzichtig is hij ook en zuinig met de bel.
EOS en wetenschap
We mogen het tijdschrift EOS dankbaar zijn. Dat het bestaat is al mooi, maar het heeft nu ook een enquete gepubliceerd waarmee we tot de bevinding moeten komen dat de gemiddelde, vooral jonge, Belg maar pover scoort op zijn/haar kennis van wetenschap en technologie. Die bevinding en de aandacht die ze heeft opgewekt zijn des te opmerkelijk omdat de enquete zelf niet erg lijkt te deugen. Dat is op zich niet zo erg.
Al 31 jaar
U komt toch al lang met de trein? vroeg hij terwijl hij zo’n speciale sleutel uit zijn tasje haalde. Ik herkende hem wel, die vriendelijke treinconducteur, en ook die sleutel.
Kyoto-en
Mijn werkdag begint stipt om 7.21 uur. Of om 8.30. Of soms om 8.05, maar altijd stipt en ook altijd op het perron van station De Pinte. Een spannend moment, want de eerste drie kwartier zijn de kostbaarste van de dag: op de dubbeldekker naar Brussel komt er orde in mijn ideeënchaos,
Nine million bicycles
We zijn met zo'n 6 miljard op deze wereld, en het gaat niet goed met deze wereld, en, nu komt het, dat is onze schuld, de schuld van die 6 miljard. Ik reken voor het gemak de overleden schuldigen even niet mee, want zij kunnen moeilijk bijdragen tot een oplossing (al zullen gelovigen juist van het tegendeel uitgaan). Ik ben een van die 6 miljard. Mijn stukje van de schuld zou je kunnen berekenen op 1 zesmiljardste.
Peutertijdingen
Bloed, snot en tranen. Een woord kan het verschil maken. Een lichaamsvocht verstoorde vanmorgen
Liefste moeder,
Ik neem de pen ter hand zoals ik dat heb geleerd in 1955. Het was een ballonpen en een inktpot van Swan, koningsblauw, allebei door u zelf gekozen en gekocht. We doen dat niet meer, moeder, met de pen schrijven. We nemen nu de gsm ter hand en duimen een sms'je van hoogstens 160 aanslagen (160 karakters, zeggen mijn vrienden, maar ik heb maar één karakter, dat is al moeilijk genoeg).
Schaap
Jelle wijst dieren aan in zijn boekje.
Des bruits et des odeurs
Weemoed associeer ik graag met rose, vier met groen en met de letter V
Conventies
Godfried Bomans schrijft over het Nederlandse Sint-Nicolaasfeest en het erg Hollands klinkende snoepgoed dat je dan van je huisgenoten kreeg: tulband, drop, chocoladeletters, marsepein.
Kamikazesigaret
U die dit niet zult lezen, die het niet eens verstaat
Cola
Vader was niet groot. Hij knikte een glimlach naar de portier achter het glas en trok ondertussen zijn broek wat hoger door met de binnenkant van zijn pols over zijn heup te strijken; zijn hand hield hij daarbij iets naar buiten gekanteld. Aan de andere hand liep het meisje en daarnaast weer het jongetje. Ze mochten alleen meekomen wanneer het niet druk was op de redactie.
Sofies verden
Deze Wereld van Sofie is het merkwaardigste boek dat ik het afgelopen jaar heb gelezen. Alleen al het luchtige, bevattelijke overzicht van de oudste Griekse filosofen tot de modernste Engelse is een recensie als deze waard. Maar met dát verhaal begint pas het schillenspel van het boek. Want de story van Demosthenes, Augustinus, Nietsche en tutti quanti zit ingekapseld in de echte wereld van Sofie
is een privé-initiatief van .
Deze site respecteert personen, opinies, waarden, rechten en belangen. Mocht u menen dat we ondanks onze voorzorgen toch rechten schenden, meldt u dat dan alstublieft, zodat we fouten meteen kunnen rechtzetten.
© 2012 rechten voorbehouden